IGP - onze visie

IGP is een teamsport. Tijdens al onze trainingen staat teamspirit centraal. We zijn ervan overtuigd dat men enkel en alleen het maximale uit een hond en zichzelf kan halen mits goede begeleiding en ondersteuning waarbij iedereen – geleiders, instructeurs, pakwerkers en medeleden – op eenzelfde lijn zit.
Een team waar plezier, vertrouwen, samenhorigheid en eenzelfde doel centraal staat zonder jaloezie, is dus een absolute must.
Een team waarin de ‘oude rotten’ met bakken ervaring met veel plezier hun kennis delen met de nieuwe leden die nog maar net hun eerste stappen in de IGP-wereld zetten en zo iedereen de moed en zelfvertrouwen heeft om het op een IGP-evenement tot een goed einde te brengen.

Ons doel is om door middel van doelgerichte trainingen in een vriendschappelijke, gedreven sfeer samen een mooi beeld te tonen en de vruchten te plukken op wedstrijd.

Wat is het IGP – Internationale Gebruikshonden Prüfungsordnung?

Het IGP is een vaak beoefende tak binnen de hondensport die bestaat uit 3 onderdelen:
onderdeel A: speuren
onderdeel B: gehoorzaamheid
onderdeel C: pakwerk.

Het programma voorziet 3 moeilijkheidsgraden, van IGP 1 tot en met IGP 3.
Voordat een geleider met zijn hond op een IGP-wedstrijd kan aantreden, moet hij eerst een officieel brevet, BH (begeleidingshond) genoemd, behalen. Het doel van deze test is aantonen dat de hond sociaal is en al over enige gehoorzaamheid beschikt. De test kan vanaf 15 maanden afgenomen worden en is te vergelijken met de socialisatietest binnen het gehoorzaamheidsprogramma.

Zoals bij elke sport wordt het IGP met verschillende doelen beoefend: van relaxte amateur tot gedreven professional. Centraal staat de passie die hond en geleider beleven en zo 1 team vormen. Bovendien is het IGP-programma ideaal om de hond zowel fysiek als mentaal gezond te houden: veel verschillende situaties, tonnen beweging, uitdaging, enzovoort. Terwijl vooral spel en plezier hoog in het vaandel gedragen worden.

Even een verduidelijking van de 3 onderdelen:

• Speuren

  De neus wordt gezien als het belangrijkste zintuig van de hond. Het speuren test dan ook het vermogen van de hond om zijn reukzin doelgericht te gebruiken.
  Bij het speuren gaat de hond een vooraf afgestapt traject aflopen door middel van geur waarbij de hond ook voorwerpen achtergelaten op het spoor moet terugvinden en aanwijzen.
  Het traject kan afgestapt worden op verschillende ondergronden, van akker tot weide, en dit door de geleider zelf of een voor de hond onbekend persoon, namelijk de spoorlegger. Wie het spoor legt is afhankelijk van de moeilijkheidsgraad waar hond en geleider zich aan wagen.
  Naargelang de moeilijkheidsgraad hoger wordt, wordt ook de tijd tussen het uitleggen van het spoor en uitwerken van het spoor door hond en geleider heel wat langer. Eveneens verschilt de vorm (een U-vorm bijvoorbeeld) en de lengte van het spoor (300 passen, 400 passen enzovoort.).
  Het speuren is de discipline waar de hond optimaal zelfstandig moet functioneren en de baas enkel op zijn hond kan vertrouwen, aangezien de baas 10 meter achter de hond aanloopt.

• Gehoorzaamheid

  Het onderdeel waar de goede band tussen geleider en hond naar boven komt. Snelheid, nauwkeurigheid, een duidelijke gedrevenheid en onderling vertrouwen laten zich hier vooral uiten.
  Dit onderdeel bestaat uit verschillende oefeningen, zoals: wandeling, zit uit beweging, afliggen uit beweging, sta uit beweging, apporteren (over de vlakke grond, de meterwand en de dakschutting), vooruit sturen en afliggen onder afleiding.
  Ook hier wordt het sociale aspect van de hond terug benadrukt, aangezien er telkens 2 honden op het terrein aanwezig zijn. Terwijl de 1e hond de oefeningen afwerkt, is een andere hond bezig met de oefening ‘afliggen onder afleiding’.
  Niet enkel het sociale aspect, maar ook het zelfvertrouwen van de hond wordt in dit onderdeel getest. Hiervoor krijgt de hond tijdens de gehoorzaamheidsroutine 2 keer 2 geweerschoten te horen: 2 schoten tijdens het wandelen en 2 schoten tijdens het afliggen onder afleiding.

• Pakwerk

  Het spectaculairste onderdeel van het IGP-programma. Zowel voor de geleider, de hond als de toeschouwers een echt plezier om te bekijken.
  Hierbij willen we wel duidelijk brengen dat er geen pakwerk gedaan wordt met agressieve honden, maar dat het enkel gezien mag worden als een spel tussen de hond en de pakwerker. De moed en vechtlust van de hond worden op deze manier beoordeeld.
  Pakwerk mag zeker niet gezien worden als er op los bijten. Tijdens het verdedigingswerk heeft de geleider ook optimale controle (gehoorzaamheid) over de hond.
  Net zoals bij het gehoorzaamheidsgedeelte wordt tijdens het pakwerk een serie oefeningen afgewerkt, zoals: het opzoeken van de pakwerker, het aanblaffen, het verijdelen van de vlucht, overval na de vlucht, rugtransport, zijtransport naar de keurmeester, aanval uit beweging, overval na aanval uit beweging en opnieuw zijtransport naar de keurmeester.

In het IGP-programma staan niet enkel hond en geleider centraal.
Bij het speuren is de spoorlegger een zeer belangrijk persoon. Een goed gelegd spoor is namelijk al een grote geruststelling. Bij het pakwerk zijn de pakwerkers van groot belang. Een goede pakwerker beschikt over tonnen ervaring en gevoel ten opzichte van de hond.
Het geheel wordt gekeurd door de keurmeester. Het is dan ook vanzelfsprekend dat deze een groot aandeel heeft in het verloop van de wedstrijd.